Понатака говорејќи за пропагандите во Велес, Ритих ќе каже дека бугарската е посилна но дека и српската дејствува но поплашливо. Се гледа и бескруполозноста во мисијата за преобразба на македонскиот народ од страна на пропагандите. За ова тој вели:
ФАКТИ ЗА СРПСКО - БУГАРСКИТЕ ПРОПАГАНДИ во Велес, кај Ритих.
По описот на манастирскиот комплекс, Ритих кажува дека прв ги пречекал Лешочкиот игумен јеромонах Еротеј.
Ритих по својот опис за Лешок продолжува со опис за Лешочкиот манастир:
“Брзо дојдовме до Лешак, застанувајќи само 15 мин. во с. Ратае, имот на еден од побогатите турски бегови. По патот малку села среќававме, поголемиот дел од нив се расположени во предградието на Тетовско Поле.
За впечатокот од кајмакамот пак Ритих, ќе каже:
Според податоците на српските и бугарските свештеници, во Тетово христијани има значително повеќе: ги бројат и едните и другите до 1000 куќи или околу 5 000 души. Од овој број како Срби се сметаат од 150 до 200 куќи, а Бугари 800”.
Тетово, Ритих го нарекува Хтетово или по турски – “Канканделе” и го лоцира на околу 4 – 6 часа возење од Скопје.
По краток историски осврт на Српско- Бугарските завладувања на Македонија и од тука влечењето права на нивните пропаганди врз Македонија, Ритих ќе продолжи:
За Скопје Ритих дава убав опис, во дел од него ќе забележи:
Во почетокот на XX век во Македонија како дел од турската империја не постоеле услови за поттик на унапредување од застарениот начин на земјоделско производство.
Моштите на Великомаченицата Света Марина се наоѓаат во Манастирот “Св. Марина“ во областа Мала Преспа, токму меѓу Македонците и среде македонските села во Албанија. Таму сеуште се случуваат чуда над нејзините мошти.
Во средината на IV век п.н.е во македонската постојана војска, пешадијата е главно пополнувана од селанството а коњицата од племството и земјопоседничката аристократија.
Мастифот е борбено куче со најнепробојна кожа, но денес малку се знае дека Англичаните малку претерале кога си го регистрираа како свое автохтоно куче.
Децимирањето (лат.”decimatio” = десеткување) е вид казна врз воени единици дела на кои не можело да им се утврди вистинскиот виновник.