Како еден од најголемите и најзначајните боеви од времето на Илинденското востание во Прилепскиот реон се истакнува бојот на Маргара кај селото Чаниште, Мариовско.
Прилепската револуционерна околија во почетокот на 1903 година била населена со вкупно 38.000 жители од кои во градот Прилеп имало 17.000 лица.
Демирхисарскиот востанички реон се наоѓа во подножјето на Илинската, на Велмешката, на Спространската, на Баба и на Љубен Планина и на дел од Крушевската Котлина.
Селото Ѓавато со оглед на тоа дека се наоѓа на патот Битола - Смилево во текот на Илинденското востание било повеќепати напаѓано.
Борбите кај селото Душегубица се воделе во рамките на противофанзивата на турските сили, односно во третата фаза на востанието во Кичевскиот реон.
Борбата во селото Карбуница е една од најжестоките борби во целото Илинденско востание.
Кичевската револуционерна околија ги опфаќа христијанските села од Кичевската и од Реканската каза во кои живеело компактно македонско население, главно сето вклучено во Организацијата.
Во текот на Илинденското востание во Крушево е достигнат највисокиот дострел на револуцијата. Создадена е Крушевската република, прва на Балканот и светилник на македонското револуционерно движење.
Селото Смилево во почетокот на мај 1903 година станало политички и воен центар на Македонија. Овде се собрале највисоките раководители на ТМОРО, го одржале Смилевскиот конгрес, а потоа во селото е сместен Главниот штаб на востанието.
Основната цел на Илинденското востание била ослободување на Македонија од турското владеење, со сопствени сили, низ вооружена борба.
“Василици” е уште едно име за вршници за печење леб и други македонски традиционални јадења на македонскиот народ.
Диадоси е буквално наследници и под овој поим се водат војсководците - генерали и адмирали од големата македонска армија на Александар III Македонски.
По победата над кралот Пор во Индија, Александар во палатата наишол на богатство кое се состоело од големи количини злато.