Авторот почнува со моментите на конфликт меѓу сојузниците низ опширна анализа. За Македонија и окупацијата, за окупатори ги смета – Србите и Грците, додека за Бугарите мудро премолчува дури напротив не ги смета за такви, за што вели:
Најчестиот и најприроден предлаган пристап за решавање на Македонското прашање пред Балканските војни, е пристап кој ни Милјуков не може да го скрие, но и го прави нереален заради др. околности. Тој вели:
Почнува со историски осврт на ослободувањето од Бугарија и сонот по тоа за –“Голема Бугарија” од која ете “неправедно” отпаднала Македонија. А таму “Македонските Бугари”, воделе борба со Турците за – целокупна Бугарија (?!).
Етнографијата и националните аспирации на Балканот
По враќањето на Комисијата во Париз, има тешкотии околу составувањето на материјалите (кои да влезат а кои не?!). Иако баронот сака да прикаже единство во ставовите, со внимателно читање се гледа дека не е така, тој вели:
Комисијата трга од Париз на 2 август 1913 г., по точно 10 години од Илинденското востание. Застанува во Виена каде се Проф. Пашковски од Берлин и Проф. Редлих и продолжува за Белград.
Во почетокот д`Естурнел наведува кој се е консултиран од останатите членови на Фондацијата при испраќањето на Поткомитетот, како и неговото составување. Но составувањето најблаго речено е очајно.
Содржина
Фалангата е непрекинато збиено линијско постројување во повеќе редици, најпогодно за пешадија наоружана за блиска борба. Прв таков строј познат е уште од околу третиот милениум п.н.е кај Сумерците (Вавилонија).
На преминот од XI кон XII век точно се разграничувало као два засебни света поимот за граница на Христијанството од растечкиот ислам.