|
Фарос - светилникот во Александрија најголем во антиката, дело на македонските владетели
|
Не само што бродовите сега немале проблеми во навигацијата избегнувајќи ги подводните места со карпи, но се сфатило дека уште подобро ќе е и целиот град да се распознава со своите заливи и пристаништа.
Затоа, македонските архитекти покрај уличното осветлување, ПРВИ во исто време воведуваат и поплочување на градските улици од што пак се јавувала дополнителна рефлексија на уличните светла. Поплочените улици ја зголемиле и хигиената на градот а и биле нов попрактичен напредок на уличниот сообраќај. Ниту Рим немал осветлување и поплочени улици кога тоа го воведува македонската династија Птоломеи во Александрија. Таа е и прва во историјата по најголемите и најшироки улици, најголемата библиотека, првите музеи и.т.н
Хеленските (грчки) градови во просек биле до 20 000 жители што во однос на 300 000 Александрија која на моменти и го надминувала овој број, не овозможувало потреба за големи градителски потфати од типот на Александрија. Впрочем овој принцип и денес е ист, во САД големите метрополи се со најголеми градителски потфати како мостовите на Сан Франциско или облакодери, метроа и сл. за кои пак нема простор во мали градови како нашите на пример.
|
Со осветлувањето се воведува и поплочување на улиците во Александрија - како прв град во светот по тоа
|
Секако за се што токму во Александрија е изградено е најзаслужна нејзината местоположба и првите македонски архитекти. Првиот најзаслужен од нив е Македонецот Динокрит архитект на Александар III Македонски по чија и замисла е изграден Александрија но и Атон на Света гора. Динокрит имал и свое гесло: “Само ако е невозможно, вреди да се гради“ т.е го применувал принципот на невозможното, принцип по кој подоцна многу македонски архитекти ќе одат.
|