Александрија како град за многу кратко време изникнал во најважен град – пристаниште во Средоземјето и заедно со Картагена се незаобиколни дестинации на тогашниот познат свет од антиката.

Во средината на IV век п.н.е во македонската постојана војска, пешадијата е главно пополнувана од селанството а коњицата од племството и земјопоседничката аристократија.

И покрај тешките пљачки, разорувања и походи на разни народи, гладните години, чуми и напаствија кои оставиле трага на животот во Македонија, се чини дека ништо така разорно не влијаело како замјотресот од 518 година.

Абодритите се сметаат за словенско племе на средниот тек на реката Дунав од Романска страна (Дакија). За нив стои и записот:

За време на Јустинијан I (527-565) византиската војска прави неколку реорганизации и зајакнувања. Во рамките на тоа, посебно се зајакнува коњицата која е составена од тешка и лесна коњица слично како и кај Александар Македонски.