Константинопол

Овие селани, чиј јазик добро го РАЗБИРААТ И БУГАРИТЕ И СРБИТЕ, ПРВИТЕ ГИ МРАЗАТ БИДЕЈЌИ ДЕЦАТА ИМ ГИ ЗЕДОА ВОЈНИЦИ. ВТОРИТЕ ПАК ГИ МРАЗАТ БИДЕЈЌИ ГИ МАЛТРЕТИРААТ КАКО НАВОДНИ БУГАРИ. И нас Ромеите пропатувалци не гледаат со симпатична љубопитност, како автентични поданици на Патрик, т.е на прославениот Патријарх од Константинопол, бидејќи неговите идеи се распростираат макар обвиткани во матна и чудна таинственост врз овој христијански свет и бидејќи на гробовите на нивните стари достоинственици има плочи со грчки натписи, овие исти писма што се испишани врз искривените икони и старите црковни книги. СЕПАК ТИЕ НЕ САКААТ ДА БИДАТ НИТУ БУГАРИ, НИТУ СРБИ, НИТУ ГРЦИ, ТУКУ САМО ОРТОДОКСНИ МАКЕДОНЦИ."

(“Името Македонија и Македонци во историјата”, Љуботен, Скопје 1996, стр. 149).