|
Првиот е пожесток подиректен но и побезуспешен за српската кауза.
Војводата Војиниќ од времето на српски четнички уфрлања во Македонија
|
- Во ова време српските чети во Македонија се со борбена стратегија кон турските потери од левата страна на Вардар, додека од десната повеќе одеа на тероризирање на населението.
- Ова се вклопи и во поделените сфери со Бугарија, па борбите во “српскиот дел” се вистински и се оди на нејзино “ослободување” од Турците или предизвикување состојба на постојано движење.
- На другата страна пак теророт е со цел да се предупреди другата страна – Бугарија, да не навлегува во интересната сфера на Србија па ова е и некој вид разграничување со територијата на насилие кон населението (како тампон зона).
- Ова фаза на четнички судири и движења не е поволна за српската пропаганда и како и бугарската само ги одвраќаа Македонците од нивните пропагандни цели. Успешна перфидност српската пропаганда ќе достигне нешто подоцна со новата генерација српски пропагандисти кои развија целосно нова стратегија за Македонија.
- Таа стратегија се развиваше по Балканските војни и по I светска војна а целосна кулминација достигна во новото Кралство на СХС. А тогаш дури и старите четнички војводи успешно ја разработија и играа својата роља. Но во што се состоеше српската нова пропаганда?
Од новиот центар Белград на новото кралство СХС стигна и новиот перфиден тип на пропаганда кон македонскиот народ
|
- Во новата “милозливост и хуманоидност” кон македонскиот народ. Се прекинаа класичните и непотребни жестокости кон Македонците, а се одеше на лицемерно и тивко приближување со инкорпорирање на многу Македонци во служба на новата заедничка држава. Како тоа изгледаше за да се сфати суштината на сето ова се гледа од следниот пример.
- Во село Долгавец – Прилепско, во време на предстојните судири со Србите во I светска војна, Бугарите вршат насилна мобилизација на млади регрути. Овие пак не сакаат да се борат за бугарските мегаломански цели, а при окупација на Македонија од нив и масовно избегнуваат мобилизирање, криејќи се кој како ќе се снајде.
- Бугарите пронаоѓаат 18 регрути кои ја избегнале мобилизацијата од с. Долгавец и бидејќи е масовно избегнувањето регрутација, за пример и страв кон останатите, вршат колеж убивајќи ги сите 18 младинци. Долгавец и целата околина во траор и жал за покосената младеж уште долго ќе останат.
- Србите по зацврстувањето на својата власт од Кралството на СХС, ќе се сетат на овој крвав чин од Бугарите и во с. Долгавец ќе подигнат голем споменик во чест на овие исклани младинци од “злочиначке бугарске руке”. Имињата на сите врежани во мермер и со јуначки стихови од типот “Кад би били вуци они би јаукали, ал су они јунаци и за српство попадали...”. Но неедуцираниот и неписмен народ во она време и услови и онака тоа најмалку го виде уште пак дека во презимињата на сите е додадено “само” по едно – ИЌ.
- Народот го гледа чинот на почитт кон него од едниот фактор – Србите, за разлика од другиот – Бугарите кој го извршил колежот. Уште повеќе се зголемува ова зашто чинот го пеат три попа, фамилиите од загинатите на челни и почесни места и кон кои српската власт посебен респект искажува. Од секоја фамилија вработува по некој, кој полјак, кој чувар, курир и сл.
- Едниот ти го зема најмилото – рожбата, другиот ти го враќа барем во мислите споменот на неа; едниот само бара топовско месо, а другиот те почитува барем јавно, а ти дава и леб на изгладнетите бројни усти во смејството. Има ли поперфидно нешто од овој модел на зафаќање адепти за својата пропаганда?!
- Не е ни чудно што така масовно целата оваа регија со другите села која и родбински е исплеткана да ја почитува новата српска власт. Уште повеќе респектот се зголемува кога и тие како Дебарца или областите кои некој пропагандно ги нарече “Славна Шумадија”, српската власт ги наоружа и со војска ги „штити“ од албанските банди кои дотогаш никој не се обидуваше да ги стави под контрола.
- Сега со операциите од српската војска, тие добија за првпат некаква слобода во секојдневното работење и живеачка и така е за време на речиси целиот српски режим. Колку е длабока и перфидна оваа пропаганда, говори и тоа што до скоро на пазар во Прилеп или било каде ќе дојдеа селаните од с. Долгавец, с. Стровје или др.села, кога ќе ги прашаа другите од каде се по одговорот од нив, неминовен е коментарот на прашувачот “Ах вие сте од Србоманите“!
Србите во приближувањето кон македонскиот народ се користеа и со негово „ослободување“ од арнаутските банди дури и со активирање на војската за што пропагандно ја очекуваа и добиваа „благодарноста“ од народот- Значи и по толку години, режими и различни системи оваа перфидна пропаганда оставила длабоки поделби во македонскиот народ ако не во друго барем во свеста и секојдневниот говор. За нивна жалост денес македонскиот народ е со некои нови генерации кај кои ваквите приземни форми веќе не поминуваат и се лесно проѕирни. Сепак за некој друг период ја одиграле својата опака мисија.
|