Во основа на приказната е распадот на едно семејство како резултата на транзицијата и воените дејствија низ која минува Македонија (тоа може да биде и било која друга земја во регионов). Тинејџерот Марко расте во наполно нездрава средина: татко пијаница, мајката одамна изгубила контакт со светот, сестрата егоист која ги гледа само своите интереси.

Единствената личност која му дава надеж за иднината е професорот по македонски јазик кој го охрабрува Маркота да пишува поезија. Но и оваа ситуација се покажува несоодветна за очекувањата на Марко. Неговото познанство со еден платеник ќе го научи како да го земе законот во свои раце. Во овој филм, семејството и училиштето се користат како метафора за болното општество кое го уништува сето она што било добро и невино во Марко, одземајќи му ги соништата до толкава мерка што момчето, во еден момент, ќе сака да се одмазди.