Како нејзини ктитори се спомнуваат севастократот Влатко и неговиот татко, кнезот Пасхач. Во една повелба од 25 март 1358 година се спомнува приложувањето на црквата кон манастирот Хиландар од страна на властелинот Влатко. Во црквата, денес, како групен портрет, сочувани се насликаните ликови на ктиторското семејство: кнезот Пасхач и неговата жена, кнегињата Озра, севастократот Влатко, неговата жена Владислава и синот Стефан.

Над западната влезна врата во црквата некогаш постоел натпис за кој се претпоставува дека бил уништен во 1876 година поради тоа што во него се спомнувале кралевите Урош и Волкашин. Портретите на овие владетели се претставени на северниот ѕид, но натписите што се наоѓале до нив исто така биле уништени. Црквата Св. Никола е поставена на правоаголен простор, а во основата има форма на впишан крст. На предната страна е изградена припрата над која, како некогаш и над централниот дел, се издига купола. Таа е подигната од кршен, клепан камен и тула. Фасадите се богато декорирани со орнаменти од керамопластика. Живописот во црквата потекнува од времето на нејзиното градење.

Тој претставува едно од највредните, најталентираните и највпечатливите сликарски творби од средновековниот период. Во XIX век биле извршени одредени досликувања, а на почетокот на XX век, на западната фасада, зографот Димитрие Андонов Папрадишки со својата препознатлива умешност претставил ликови на неколку светители.