Со судирот на силите на Антантата и Централните сили во Македонија создаден е т.н.р “македонски фронт” на кој пак од борбите настана уништување на целокупно природно и национално богатство на Македонија.
01 октомври 1915 год. – II бугарска армија започнува со борбените дејствија испраќајќи ги 13-ти Рилски пешадиски полк од 7-та дивизија и 29-ти Јамболски полк од 3-та дивизија со задача да ги насочат дејствата кон Врање а по горното течение на р.Пчиња.
Според воениот план на бугарската Врховна команда за операциите во Србија била одредена I бугарска армија на чело со Генерал-лајтнант Климент Бојаџиев а за операциите во Македонија II бугарска армија командувана од Генерал-лајтнант Георги Тодоров.
09 септември 1915 год., владата на Васил Радославов објавува мобилизација. Со царскиот указ бр.7 мобилизацијата била објавена за бугарската армија и спроведена е реквизиција. Мобилизирани се 560 000 војници
Првата година од војната - 1914 год. ниту една од двете страни, не постигнала позначајни резултати. Централните сили немале доволно сили за офанзива на сите фронтови па на Западниот фронт прешле во дефанзива а на Источниот тргнале во офанзива:
По распарчувањето од нејзините “ослободители”, вардарскиот дел од Македонија и припаднал на Србија која воспоставила воено-цивилна власт.
Во средината на IV век п.н.е во македонската постојана војска, пешадијата е главно пополнувана од селанството а коњицата од племството и земјопоседничката аристократија.
Овој голем ерарх и чудотворец бил роден во Кападокија.
По потекло е Македонец, од градот Кратово.
Македонците први во историјата, коњицата ја прават посебен род на армијата, за време на Филип II.
Филип II Македонски се обидувал да го освои градот Визант кој единствен останал неосвоен од него. Една облачна ноќ бил на самиот праг да го освои.