Во почетокот д`Естурнел наведува кој се е консултиран од останатите членови на Фондацијата при испраќањето на Поткомитетот, како и неговото составување. Но составувањето најблаго речено е очајно.

- Од САД - 1 ЧЛЕН – Семјуел Т. Датон. За него д`Естурнел само вели дека е соработник на Претседателот на Карнеги Фондацијата Николас Мјуреј Батлер и дека е проф. на Универзитетот Колумбија. Уште ја фали неговата непристрасност, морал и пожртвуваност,но не наведува повеќе детали кога и како трга.

- Од ФРАНЦИЈА - 1 ЧЛЕН - Г.Жистен Годар, за кого д,Естурнел ќе рече

“...единствената Комисија со која јас претседавав од Париз не мислеше дека е потребно да се именува потпретседател во текот на нејзиното патување, - генерален секретар, благајник и известувач. Г.Годар беше сето тоа и дури повеќе, доверлив пријател врз кого секој можеше да се потпре“.

Од ГЕРМАНИЈА - НЕМА ЧЛЕНОВИ – Имено за ова д`Естурнел вели:

“Двајца од нашите пријатели во Германија одговорија на нашата покана, проф. Расковски од Берлинскиот Универзитет и проф. Шикинг од Марбург, и двајцата докажани и прекрасни луѓе, колку учени толку непристрасни. На првиот, токму во моментот на неговото тргнување, за несреќа, му била одбиена потребната дозвола од Универзитетските власти. Вториот застанал во Белград и морам да кажам, бил целосно доведен во заблуда, поради околностите за кои ќе додадам неколку збора подоцна“.

- Oд АВСТРИЈА - НЕМА ЧЛЕНОВИ – Имено за ова д`Естурнел само ќе запише:

”Австрија придонесе поради изоставувањето на проф. Х. Ламаш, наш голем и благороден пријател, чиешто здравје го задржа дома, со проф. Редлих, чија соработка и во Виена и во Париз беше скапоцена.“

- Од АНГЛИЈА - 1 ЧЛЕН – Х.Н. Брејлсфорд . Имено за вториот Англичанец Френсис В. Хирст, уредник на в.”Економист“, д,Естурнел културно ќе го фали неговиот допринес во подготвителните состаноци во Париз, но и тој избегнува да замине па на терен оди само Брејлсфорд.

- Од РУСИЈА - НЕМА ЧЛЕНОВИ (?!) - За воља на вистината Павел Милјуков тргнува но заради бугарофилство и недоверба од грчката и српската влада е вратен. Д,Естурнел спомува само помош од проф. Максим Ковалевски но за Милјуков го вели следното:

“Проф. Милјуков беше веднаш обвинет дека е многу непријателски расположен спрема Србите, а Брејлсфорд не помалку непријателски расположен спрема Грците.“

- Д,Естурнел ги брани двата члена, неуспешно. Тоа што Милјуков им е наклонет на Бугарите било кога и други по Европа ги бранеле и фалеле, избегнувајќи со ова да ја каже вистината дека Милјуков малку се “заборавил” во бранењата САМО на Бугарите зашто тие никогаш не прекинале кај него.

- Нападите пак на Милјуков врз Србите (но и сите други освен се разбира – Бугарите) ги правда со тоа оти биле кога осудата била едногласна,што ќе рече кога и други ги напаѓале (?!).Со ова пак избегнал и да каже зошто пак “непристрасниот“ Милјуков избирал се моменти кога Бугарите се фалени и бранети а Србите се напаѓани и осудувани.

- Брелсфорд пак го брани од Грците со неговото учество во Критското востание како млад, не спомнувајќи ништо од конкретните обвинувања за врските со Софија. (!)