Во сочуваниот натпис кој се наоѓа на јужната страна од сводот е забележано: “Сеи обител обновисја во 1855 година изобрази Х. Косте зограф”. Исто така на една уметничка слика - сопственост на самата црква, на која е насликан портрет на Петар Здравев, а работена од Ѓорѓи Зографски во 1942 година е сочуван следниот натпис: “По Божие вдахновение до Петар Здравев откопа затрпани манастир Св. Великомученик Димитрија 1855 година. Почина 1867 година. Подар. Механдж. Еснаф. 1942 - написа се желание игумен Алексие. “ Врз основа на овие сочувани податоци се претпоставува дека црквата Св. Димитрија, во некое за нас непознато време, доживеала посериозни оштетувања како во архитектурата, така и во првобитниот живопис. А исто се објаснува со залагањето и иницијативата на П. Здравев од градот Велес, кој со помош на парични средства на повеќе видни граѓани, црквата била целосно поправена и целосно живописана од страна на велешкиот зограф Хаџи Косте /Костадин/ Крстев.
Подоцна игуменот Алексие, знаејќи за големите заслуги на Петар Здравев околу обновата на црквата, издејствувал кај механџискиот еснаф, познатиот зограф - сликар, Ѓорѓи Зографски, да му направи портрет по фотографија. Инаку црквата Св. Димитрија е еднокорабна градба со тристрана апсида од источната надворешна страна. На западната страна се наоѓа нартекс над кој се издигнува кула со камбанарија - поради која е карактеристична и се издвојува со оваа своја посебност од другите средновековни цркви во Македонија.
Црквата е градена од делкан камен, но за да се постигне ефект на полихромија, користена е тула со спојки од малтер. Самите фасади се оживеани со орнаменти и тоа: шаховски полиња, меандри и запци. Самите страни на апсидата се расчленети со ниши и аркади, а венецот во горниот дел е запчесто изведен од тули. Влезовите и прозорците од северната страна се асиметрично поставени и завршуваат полукружно. Поради сите овие карактеристики, оваа манастирска црква посветена на Великомаченикот и воин Димитрија, се смета дека истата е изградена во XIV век.