Американците несложни и немоќни во Париз 1919 г.

Судбината и овојпат се поигра со македонскиот народ. Токму кога доби поддршка за своја државност од САД, таму изби политичка криза.


- Претседателот Вилсон се судри со опозицијата во Сенатот, па меѓу другото трпи и подршката која тој ја дава кон македонскиот народ.

- Ова придонесе делегацијата од Сенатот на САД,на чело со Френк Полк во Париз, да не дозволи проф. Херон да ги изложи македонските гледишта.

- Тоа е повеќе од внатре-политички судири а не од неподршка на македонската самостојност – напротив. Делегацијата од САД, на седницата на централната територијална комисија на Мировната конференција, бара Македонија да се стави под протекторат на Лигата на народите, од кога не успеа американското настојување Вашингтон да биде македонски заштитник.

- Ова укажува дека САД до крај ги исцрпеле сите инструменти, во обидите Македонија и македонскиот народ да се оттргнат од канџите на грабливките и да заживее свој државотворен живот.

- Ова покажува и дека САД многу добро знаат за посебноста на македонскиот народ од другите соседни.

- На крај инсистирањето за протекторат над Македонија од Лигата на народите, укажува дека САД не одат од исклучиво свои егоистички цели како во првичниот предлог ,за американски протекторат.

- Покрај САД ,иницијативата ја подржа и Италија (подржувач на Македонците), но и само тие. Во тоа време- преслаби во однос на Англија и Франција кои категорично се противат, а интересите на Балканот од последниве се спротивни од оние на САД и Италија.

- 29. VIII. 1919 г. проф. Херон го известил Генералниот совет на Македонските друштва во Швајцарија, дека работите не се одвиваат поволно по Македонија и македонскиот народ.Тој пишува:
“Г-нот Венинзелос и југословенската делегација, имаат влијателни позиции. Се сомневам дека ќе биде сослушано какво и да барање што е против нивните желби и одлуки “.

- САД се интересни за анализа на македонската етно- посебност со Македонците емигранти таму. Зашто ако македонскиот народ е србо-комунистичка творба (бугаро-грчката пропаганда?!), се наметнуваат повеќе прашања ...
Од каде во нај анти-комунистичките САД, свест за македонска националност уште пред I Светска војна?!
Зошто Македонците масовно не се – Бугари, Срби, Грци или сл. пропагандна националност, но се јасно разграничени од нив?!
Македонците емигрирале од Турското ропство (до Балканските војни), па се прашуваме каде се Тито и Коминтерната во тоа време, за да им “всадат“ македонска национална свест?!.
И тоа не на “обични” Македонци (кои може и да ги заведе некоја од пропагандите) но Македонци – Државници на САД – Сенатори, Конгресмени, Политичари и сл. (каков што станува Стојан Христов) кои всушност вистински влијаат на се друго? Но кои се тие?