Како еден од најголемите и најзначајните боеви од времето на Илинденското востание во Прилепскиот реон се истакнува бојот на Маргара кај селото Чаниште, Мариовско.
Прилепската револуционерна околија во почетокот на 1903 година била населена со вкупно 38.000 жители од кои во градот Прилеп имало 17.000 лица.
Демирхисарскиот востанички реон се наоѓа во подножјето на Илинската, на Велмешката, на Спространската, на Баба и на Љубен Планина и на дел од Крушевската Котлина.
Селото Ѓавато со оглед на тоа дека се наоѓа на патот Битола - Смилево во текот на Илинденското востание било повеќепати напаѓано.
Борбите кај селото Душегубица се воделе во рамките на противофанзивата на турските сили, односно во третата фаза на востанието во Кичевскиот реон.
Борбата во селото Карбуница е една од најжестоките борби во целото Илинденско востание.
Кичевската револуционерна околија ги опфаќа христијанските села од Кичевската и од Реканската каза во кои живеело компактно македонско население, главно сето вклучено во Организацијата.
Во текот на Илинденското востание во Крушево е достигнат највисокиот дострел на револуцијата. Создадена е Крушевската република, прва на Балканот и светилник на македонското револуционерно движење.
Селото Смилево во почетокот на мај 1903 година станало политички и воен центар на Македонија. Овде се собрале највисоките раководители на ТМОРО, го одржале Смилевскиот конгрес, а потоа во селото е сместен Главниот штаб на востанието.
Основната цел на Илинденското востание била ослободување на Македонија од турското владеење, со сопствени сили, низ вооружена борба.
Кога се создавала теоријата за “Словените”, покрај другите проблеми кои се нашле пред создавачите на ова теорија, како територијата каде наводно живееле (Карпатите останаа голи претпоставки и хипотези!), се најде и проблемот кои тогашни народи да се вметнат во Словени!
Роден е во Јанина и како момче оставил сé и отишол во Св. Гора, каде што се замонашил во Дохијарскиот манастир.
Аквадуктот (лат. aquaeductus) претставува збир од градежни конструкции и направи што ја доведувале водата во одделни антички населбени средишта.
Стојко Додоловски од село Чучер - Скопска Црна Гора, бегајќи од теророт на Турците и Арнаутите уште како млад, тргнал да оди за “ветената” земја.
Во македонскиот фолклор дури и од доцниот среден век како и од новиот век, многу битни елементи се истоимени со антички митолошки поими. Така интересно е за боите и нивното истоимено значење, што се целосно поклопени.